زينب دويد طفل را گرفت ولي او خود را از دست زينب بيرون آورد و گفت والله لا فارق عمي به خدا از عمويم جدا نمي شوم. دويد و خود را در آغوش اباعبدالله انداخت.

ابا عبدالله در شب عاشورا فرمودند من اصحابي بهتر و با وفا تر از اصحاب خودم سراغ ندارم. يكي از علماي بزرگ شيعه گفته بود من باور نداشتم كه اين جمله را اباعبدالله فرموده باشند.

راوي گفت: حر بن يزيد را در لشكر عمر سعد ديدم در حاليكه بدنش شديدا مي لرزيد، من تعجب كردم، جلو رفتم گفتم اي حر! من تو را مرد بسيار شجاعي مي دانستم، تو چطور ترسيده اي؟

نماز اول وقت در ظهر عاشورا، با لب هاي تشنه، صداي گريه كودكان و نداي العطش العطش آنها و دشمناني منتظر فرصت هستند، و دو ركعت نماز عشق.

بچه پس از دوران شيرخوارگي في الجمله كه قواي مغزي و شعوريش رشد مي كند حالت سؤال پيدا مي كند که این سوال، نشانه رشد فكري است.

افراد با هوشي كه در مسائل عملي گيج و مبهوت و متحيرند علتش اين است كه در اثر طغيان دشمنان عقل، اثر عقلشان خنثي شده، پارازيتها نمي گذارند كه فرمان عقل خود را بشنوند.

شهید مطهری درباره تمایز مصونيت و محدوديت می نویسند: آيا مي توان گفت خانه و مسكن داشتن محدوديت است و منافي آزادي است؟

متفکر شهید استاد مطهري در کتاب ده گفتار می نویسد: دو نوع تقوا مي توانيم داشته باشيم. تقوايي كه ضعف است و تقوايي كه قوت است.

شهید مطهری درباره بزرگي و بزرگواري می نویسد: كينه توزي يا شهوت يا حرص بزرگ؛ تمام اين ها خود پرستي هاي بزرگ هستند. به هيچ يك از اين ها نمي شود گفت بزرگواري. بزرگي هست اما بزرگواري نيست.

در حديث است كه حواريون عيسي بن مريم از او سوال كردند: يا روح الله مَن نُجالس؟ ما با چه كسي همنشيني و نشست و برخاست كنيم؟