مجله اینترنتی پارسی گو: پس از اینکه کلیپ های رقص و آواز دختران در مدارس کشور منتشر شد، تحلیل های متفاوت و فراوانی ارائه شد. اما اغلب این تحلیل ها، یکسویه به ماجرا نگریسته اند و صرفا در مورد قوانین و وظایف آموزش و پروش صحبت می کنند. تحلیل ذیل به آن سوی ماجرا پرداخته و در مورد خانواده ها و سهم پدر و مادرها در رقص و آواز در مدارس کشور پرداخته است:
یقه‌ی پدر ومادرهای حواس پرت را باید گرفت
در چند روز گذشته با آوازخوانی و حرکتهای دانش‌آموزان دختر و پسر در چند مدرسه با ترانه‌ای که متن شعر آن بسیار وقیح و زشت می‌باشد، مواجه شدیم، واکنش‌های عمومی مختلفی نسبت به این حرکات از طرف گروهها و افراد فعال فرهنگی و رسانه‌ای صورت گرفته است.
مواضعی که از طرف وزیر آموزش و پرورش صورت گرفته تا خانواده‌هایی که مخالف این نوع حرکات و برخوردها در مدارس می‌باشند.
اما این موضع گیری ها تمام موضوع نیست بلکه اصلاً مساله چبز دیگری است؟
اولا همه‌ی بچه‌های داخل کلیپ‌ها در مدارس این آهنگ را می‌شناختند و شعرش را از حفظ و با ریتم درست می خواندند:
پخش آهنگ ساسی مانکن و رقص و آواز در مدارس
نکته قابل تامل اینکه پس چرا تمام اشاره ها به سمت مدارس می باشد و متهم ردیف اول مدارس هستند.
در حالی که در مدارس داشتن موبایل ممنوع بوده و همچنین هیچگونه لوازم ارتباطی ماهواره‌ای نیز در مدارس موجود نمی باشد.
ثانیا باید اعتراف کرد که مدرسه را مقصر ردیف اول ندانیم. البته با خاطیان در مدارس باید برخورد کرد.
بچه ها این شعرها را در جای دیگر دانلود کرده و یاد گرفتند و حفظ کردند…
(در مورد رقص و آواز در مدارس کشور به این لینک مراجعه کنید!)
گردآوری و تنظیم: پارسی گو
منبع: کانال تلگرامی تحلیلگر ۵۷