هوش فرهنگی به عنوان پیش زمینه رضایت از برنامه سفر و تجربه گردشگری

مجله اینترنتی پارسی گو: امروزه توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، صنعت گردشگری و تجربیات گردشگری را در سراسر جهان متحول کرده است. در این شرایط هوش فرهنگی یک گردشگر بر رضایت وی هم از برنامه و هم از تجربه گردشگری تأثیر می­گذارد. در این مقاله به قلم کلثوم تیموری به موضوع تأثیر هوش فرهنگی در گردشگری و سفر پرداخته شده است. با ما همراه باشید:

کلثوم تیموری: گوشی­‌های هوشمند و اپلیکیشن­‌ها تاثیر تعیین کننده‌­ای بر صنعت گردشگری دارند. با این حال، تفاوت‌های فرهنگی می‌تواند مانعی برای انتقال فناوری باشد و بر تمام جنبه‌های رفتاری افراد تأثیر بگذارد. در این راستا، هوش فرهنگی افراد را قادر می‌سازد تا به طور مؤثرتری با این تفاوت­ها برخورد کنند و افرادی که دارای  هوش فرهنگی بالا هستند، سازگاری بیشتری دارند و می­توانند در محیط­های فرهنگی غیر از محیط خود کنار بیایند. هوش فرهنگی یک گردشگر بر رضایت وی هم از برنامه و هم از تجربه گردشگری تأثیر می­گذارد. همچنین تأثیر رضایت از برنامه سفر را بر رضایت از تجربه گردشگری نشان می­دهد.

توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، صنعت گردشگری و تجربیات گردشگری را در سراسر جهان متحول کرده است. استفاده از گوشی­های هوشمند و اپلیکیشن­ها به طور خاص، بر زندگی روزمره تأثیر می­گذارد و همچنین به دلیل تأثیر عمیق این فناوری ها بر رفتار فرد تأثیر قابل توجهی بر صنعت گردشگری دارد. استفاده از گوشی‌های هوشمند و اپلیکیشن‌ها در زمینه سفر باعث تغییرات اساسی در نحوه درک و تجربه گردشگری شده است، اما چالشی را نیز به همراه دارد، زیرا بر رضایت گردشگران تأثیر می‌گذارد و باعث تغییر می­شود. تقریباً تمام جنبه­های رفتار گردشگر با توجه به گوشی‌های هوشمند و اپلیکیشن‌ها می‌توانند به گردشگران قبل، حین و بعد از سفر کمک کنند. محققان معتقدند که تلفن­‌های هوشمند،  مصرف کنندگان را قادر می­سازند تا دائماً فعالیت­های گردشگری خود را لحظه به لحظه تنظیم کنند و به گردشگران کمک کنند تا این فعالیت­ها را هماهنگ کنند. بنابراین، اپلیکیشن‌ها اکنون بخش جدایی‌ناپذیری از تجربه گردشگران را تشکیل می‌دهند و گردشگران از آن‌ها استفاده می‌کنند: به عنوان مثال: برای راهنمای مقصد، و برای اهداف دیگری مانند ترجمه، یا نقشه­ها و موقعیت جغرافیایی ؛ محققان استدلال می‌کنند که در نتیجه استفاده گسترده از برنامه‌های توریستی، سفر گسترده‌تر شده است و فعالیت‌های گردشگری اکنون انعطاف‌پذیرتر و همچنین ساده‌تر شده‌اند. علاوه بر این، اپلیکیشن‌های سفر استرس ناشی از برنامه‌ریزی و مصرف گردشگری را کاهش داده و احساس امنیت و اطمینان را در بین مسافران افزایش داده است. همه این پیشرفت‌ها به افزایش ارزش سفر کمک کرده است زیرا مصرف‌کنندگان را قادر می‌سازد تا در طول سفر برنامه‌ریزی کنند، تغییر دهند و فعالیت‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند. گردشگر امروزی بیشتر به دنبال تجربه­‌ها، شگفتی‌­ها و لحظات به یاد ماندنی است و گوشی‌­های هوشمند و اپلیکیشن‌­ها به همین هدف کمک می­کنند. در نتیجه رضایت کاربر از برنامه‌­ها در حال افزایش است.

با توجه به اینکه برنامه ها یک فناوری هستند، پذیرش و استفاده از آنها بر اساس فرهنگ منشأ کاربران تحت تأثیر قرار می‌گیرد. برای مثال، تفاوت‌های فرهنگی می‌تواند مانعی برای انتقال فناوری و فرآیند پذیرش فناوری اطلاعات باشد. از آنجایی که فرهنگ یک جامعه بر تمام جنبه­های رفتار افراد تأثیر می­گذارد، افرادی که در کشورهای مختلف با هنجارهای فرهنگی متفاوت رشد می­کنند، شیوه­‌های متفاوتی برای رفتار و تفکر ایجاد می­کنند. درک اینکه چرا برخی افراد به طور مؤثرتری با زمینه‌های فرهنگی متفاوت سازگار می‌شوند، به یک هدف اصلی با پیامدهای مهم برای روابط بین‌الملل، اقتصاد بین‌الملل، آموزش، انتخاب پرسنل و پیشگیری از درگیری‌های اجتماعی تبدیل شده است. هوش فرهنگی به عنوان مهارتی شناسایی شده است که افراد را قادر می‌سازد تا تفاوت‌های بین فرهنگ‌ها را به‌طور مؤثر مدیریت کنند، به این معنی که افرادی که دارای هوش فرهنگی بالا هستند، سازگارتر هستند و می‌توانند به خوبی در محیط‌های فرهنگی غیر از محیط‌های خود به خوبی کنار بیایند. همانطور که هوش فرهنگی یک فرد به عنوان یک منبع انگیزه عمل می­‌کند و کنشگری برای تعامل موثر با فرهنگ­‌های دیگر و دانش و درک بیشتری از محیط و زمینه مکانی که از آن بازدید می­کنند، افراد با هوش فرهنگی فعالانه به دنبال تجربیات بین فرهنگی بیشتری خواهند بود. بنابراین آنها در موقعیت بهتری برای استفاده کامل از منابع و تجربیاتی که یک مقصد خاص می‌تواند فراهم کند، خواهند بود و همچنین از آن رضایت بیشتری خواهند داشت.

هوش فرهنگی به عنوان توانایی انطباق با محیط‌ها و زمینه‌های فرهنگی متفاوت و توانایی عملکرد مؤثر در محیط‌های فرهنگی مختلف آن تعریف می­شود. هوش فرهنگی یک سازه چند بعدی است که شامل چهار عامل فراشناختی، شناختی، انگیزشی و رفتاری است. هر یک از این عوامل به ظرفیت خاصی مربوط می­شود که به افراد در مدیریت موقعیت­های بین فرهنگی کمک می­کند. اولین عامل از چهار عامل هوش فرهنگی، فاکتور فراشناختی می­باشد، که به سطح آگاهی فرهنگی یک فرد در طی یک تعامل بین فرهنگی اشاره دارد. افرادی که دارای فاکتور فراشناختی بالایی هستند، آگاهانه مفروضات فرهنگی خود را که در طول تعاملات منعکس می­شود، زیر سوال می­برند و دانش خود را با فرهنگ­های دیگر تنظیم می­کنند. دومین عامل، فاکتور شناختی می­باشد، به دانش فرد از هنجارهای فرهنگی، ارزش‌ها، باورها، اعمال، آداب و رسوم در محیط‌های فرهنگی مختلف اشاره دارد که از تجربیات آموزشی و شخصی به دست آمده­اند. افرادی که فاکتور شناختی بالایی دارند، با درک جنبه‌های بنیادین جامعه، به راحتی می‌توانند با افراد جامعه‌ای که از نظر فرهنگی متفاوت هستند، تعامل داشته باشند. سوم، فاکتور  انگیزشی است که بیان کننده توانایی هدایت، توجه و انرژی برای یادگیری و عملکرد مؤثر در موقعیت‌هایی است که با تفاوت‌های فرهنگی مشخص می‌شوند. عامل انگیزشی اساسی است، زیرا منبعی از پیش گامی است که تلاش فرد را افزایش می­دهد؛ افراد با هوش فرهنگی و با انگیزه بالا جذب موقعیت­های بین فرهنگی می شوند زیرا برای مزایای چنین تعاملاتی ارزش قائل هستند و مطمئن هستند که می­توانند با چالش­‌های ذاتی تفاوت­های فرهنگی کنار بیایند. در نهایت، هوش فرهنگی رفتاری،  نقطه اوج رفتاری سایر عوامل است، زیرا نشان دهنده توانایی فرد برای نشان دادن رفتارهای مناسب نسبت به مردم از فرهنگ های مختلف است. در نتیجه، افراد با فاکتور رفتاری بالا انعطاف پذیر هستند و می­توانند رفتارهای خود را با ویژگی­های خاص هر تعامل فرهنگی تنظیم کنند. با این حال، اگرچه هر یک از این عوامل جنبه متفاوتی از هوش فرهنگی  را می­سنجد، فردی که واقعاً از نظر فرهنگی باهوش است، به جای اینکه در یک جنبه خاص برتری داشته باشد، هر چهار جنبه هوش فرهنگی را دارد. به عبارت دیگر، برای اینکه فردی سطح بالایی از هوش فرهنگی رفتاری را ارائه دهد، باید از یک عامل شناختی یا انگیزشی بالایی نیز برخوردار باشد، زیرا برای عمل موثر در موقعیت‌های فرهنگی متنوع، باید فرهنگ و ویژگی‌های آن را به عنوان هنجارها یا عبارات مرتبط با آن درک کنند. بنابراین، چهار عامل هوش فرهنگی با یکدیگر مرتبط هستند.

تأثیر هوش فرهنگی در میزان رضایت گردشگران

تأثیر هوش فرهنگی  بر رضایت از یک برنامه سفر

در صنعت گردشگری، “رضایت به عنوان حالت شناختی عاطفی یک گردشگر ناشی از تجربه آنها در مقصد در نظر گرفته می‌شود. یا می­توان آن را به عنوان رضایت کلی تعریف کرد که ارزیابی گردشگر از کل تجربه سفر خود را نشان می­دهد.

رضایت به عنوان یک عامل کلیدی در تقویت وفاداری مشتری شناسایی شده است. موفقیت فناوری اطلاعات (از جمله برنامه‌ها) از طریق رضایت کاربر اندازه‌گیری و ارزیابی می‌شود. با این حال، ادراک مشتری از آنچه که کیفیت خدمات و رضایت خوب را تشکیل می­دهد به طور جدایی ناپذیری با فرهنگ مرتبط است. هنگامی که انتظارات مشتری برآورده نمی­شود، این اختلاف می­تواند احساساتی مانند نا امیدی، ترس و تنهایی را تحریک کند که می تواند منجر به تعارضات فرهنگی شود. در همین راستا، استدلال می­کنند که یکی از مشکلات اصلی مرتبط با تفاوت های فرهنگی این است که انتظارات مشتریان و تامین کنندگان ممکن است برآورده نشود، زیرا عملکرد یا رفتار تامین کننده و مشتری با آنچه انتظار می­رود متفاوت است. در زمینه گردشگری، هوش فرهنگی این مشکل را هم برای تامین‌کنندگان و هم برای گردشگران کاهش می‌دهد، زیرا به دو طرف کمک می‌کند تا با مسائل چالش‌برانگیزی که می‌تواند بین فرهنگ‌های مختلف ایجاد می‌شود سازگار شوند و حل کنند. بنابراین، یک گردشگر با هوش فرهنگی  بالا قادر به درک و عمل موثر در یک محیط خارجی خواهد بود و در موقعیت بهتری برای مدیریت انتظارات خود خواهد بود. بنابراین، آنها می توانند از تجربیات خود رضایت بیشتری داشته باشند.

هوش فرهنگی استفاده از برنامه‌های سفر را در طول مدت افزایش می‌دهد، برخی از ویژگی های خاص مرتبط با هوش فرهنگی، مانند انعطاف پذیری رفتاری، انگیزه، عملکرد، و سازگاری با محیط­های فرهنگی ناآشنا بر ویژگی های یک برنامه سفر – مانند بهره وری، کارایی، ارتباطات و تعامل اجتماعی تأثیر می­گذارد و آن را افزایش می دهد. این ویژگی‌های مرتبط با هوش فرهنگی  همچنین بر کاربرد برنامه‌های سفر تأثیر می‌گذارد و آن را افزایش می‌دهد، به عنوان مثال در به دست آوردن اطلاعات در مورد مقصد یا جستجو برای تجربیات جدید  این نشان می دهد که  هوش فرهنگی گردشگران ممکن است فرصت­های ارائه شده توسط برنامه های سفر را به حداکثر برسانند و بنابراین رضایت از آنها را افزایش دهند. همچنین مشخص شده است که هوش فرهنگی مهارت‌های مدیریتی و مهارت‌های مردمی افراد را در مقیاس جهانی بهبود می‌بخشد.

یک فرد بزرگسال به طور متوسط ​​بیش از ۴ ساعت در روز  از گوشی هوشمند  استفاده می­کند، گوشی هوشمند آنها به همراه برنامه­های مرتبط برای شبکه های اجتماعی و ارتباطات نشان دهنده یک تغییر فرهنگی در استفاده از فناوری است. علاوه بر این، استفاده از تلفن های هوشمند به طور چشمگیری رفتارها و فرآیندهای تجاری در زمینه گردشگری را تغییر داده و معنای سفر را تغییر داده است. فرهنگ بر رفتار گردشگران تأثیر می­گذارد.

سطح بالاتر  هوش فرهنگی گردشگران، به دلیل ویژگی‌های انعطاف‌پذیری رفتاری، انگیزه، عملکرد و سازگاری در محیط‌های فرهنگی خارجی، استفاده آن‌ها از اپلیکیشن سفر و مزایایی را که از آن در هنگام بازدید از یک مقصد کسب می‌کنند، افزایش می‌دهد. این ویژگی های هوش فرهنگی به افزایش سودمندی برنامه از نظر بهره وری و کارایی گردشگر، ارتباطات، کسب اطلاعات در مورد مقصد و جستجوی تجربیات جدید کمک می­کند. کاربران عمدتاً از یک برنامه برای بهره وری و کارایی آن استفاده می کنند.

هوش فرهنگی  به گردشگران کمک می­کند تا رضایت بیشتری از برنامه کسب کنند. هوش فرهنگی منبع انگیزه و عمل برای گردشگران در محیط‌های فرهنگی متنوع است. این توانایی به آنها کمک می‌کند تا در مقصد بیشتر آزمایش کنند و تعامل بیشتری داشته باشند و منجر به رضایت بیشتر از آن شود. در حال حاضر، در جهانی بدون موانع، به لطف فناوری اطلاعات و ارتباطات موفقیت کسب و کار به میزان آن بستگی دارد که تامین کنندگان و مشتریان قادر به تعامل و عملکرد موثر در محیط های فرهنگی مختلف هستند این امر به ویژه در زمینه ای مانند گردشگری که در آن بخش قابل توجهی از مصرف کنندگان از فرهنگ های مختلف آمده­اند، اهمیت دارد. تفاوت‌های فرهنگی می‌تواند مانعی برای رضایت باشد که بر ادراک گردشگران از کیفیت مقصد تأثیر می‌گذارد، اما هوش فرهنگی به افراد در این فرآیند سازگاری فرهنگی کمک می‌کند. باید هوش فرهنگی به یک عامل تعیین کننده در مقصد، وفاداری و توصیه برای بازدید مجدد مقصد تبدیل شود. ارائه دهندگان خدمات باید درک کنند که هوش فرهنگی گردشگران را تشویق می کند تا به دنبال تجربیات جدید باشند و با فرهنگ های مختلف در مقصدی که بازدید می کنند همدلی کنند. بنابراین، برای افزایش رضایتمندی از خدمات گردشگری، ارائه دهندگان باید تجربیات و فعالیت­‌هایی را ارائه دهند که آداب و رسوم، سبک زندگی را نزدیکتر کند. در همین حال، هنگام برخورد با صنعت گردشگری، ارائه دهندگان و طراحان فناوری هایی مانند اپلیکیشن ها باید تفاوت های فرهنگی کاربران را در نظر بگیرند. از این رو، ارائه دهندگان فناوری باید عناصری مانند هوش فرهنگی را هنگام طراحی برنامه های سفر در نظر بگیرند. بنابراین، ارائه دهندگان باید بر این اساس برنامه­‌های با کیفیتی را طراحی کنند که هنگام سفر مفید باشند، اگر یک گردشگر از یک اپلیکیشن سفر راضی باشد، رضایت او از تجربه گردشگری افزایش می یابد و این نیز بر ارزیابی آنها از شرکت‌­های گردشگری تأثیر مثبت می­گذارد.

از همین نویسنده بخوانید:

بررسی اثرات توسعه گردشگری بر محیط زیست از طریق انتشار کربن دی اکسید
بررسی روابط متقابل اخلاق، خودکنترلی و جرم (مقاله علمی)
مدیریت بحران آب شهری با تخمین مصرف نهایی (END-USE) و بازیافت آب خاکستری!
شهر پس از کرونا

نویسنده: کلثوم تیموری (کارشناس ارشد فیزیک پزشکی)
منبع: مجله اینترنتی پارسی گو
درج مطالب مجله اینترنتی پارسی گو با ذکر منبع (www.parsigoo.com) بلامانع است.