اشعاری که یک مصرع از آنها مشهور شده است!

مجله اینترنتی پارسی گو: حتما شما هم با اشعاری مواجه شده اید که بسیار مشهورند، و گاهی از خود پرسیده اید مصرع دیگر این شعر چیست؟ در این مطلب اشعاری که یک مصرع از آنها مشهور شده است را به نقل از عصر اسلام می خوانید. با ما همراه باشید:

مصرع دیگر اشعار معروف و ضرب المثل ها چیست؟

گر دایره ی کوزه ز گوهر سازند
از کوزه همان برون تراود که در اوست.(بابا افضل)

با سیه دل چه سود گفتن وعظ
نرود میخ آهنین در سنگ(سعدی)

شکسته بال تر زمن در میان مرغان نیست
دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است

هر دم که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست(حافظ)

چنین است رسم سرای درشت
گهی پشت برزین، گهی زین به پشت(فردوسی)

امیدوار بُوَد آدمی به خیر کسان
مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان(سعدی)

صوفی نشود صافی، تا درنکشد جامی
بسیار سفر باید، تا پخته شود خامی (سعدی)

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یارب مباد آن که گدا معتبر شود(حافظ)

در محفل خود راه مده همچومنی را
افسرده دل افسرده کند انجمنی را(قائم مقام)

مرو به هند و بیا با خدای خویش بساز
که (به) هر کجا که روی آسمان همین رنگ است

منظر دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته در آید(حافظ)

گویش چه گفت، گفت ار خوانی وگر برانی
از تو به یک اشاره ، از ما به سر دویدن(ابن یمین)

در کوی تو معروفم و از روی تو محروم
گرگ دهن آلوده ویوسف ندریده(سعدی)

ای کلیم دل زطور خویش پا بیرون منه
از گلیم خویش پا بیرون نمی باید نهاد(مغربی)

آن زلف سیه دل سبکبار
یک سر دارد هزار سودا

یک دل دارم هزار دلبر
یک سر دارم هزار سودا

باشد پس پرده گفت و گوی من و تو
چون پرده بر افتد، نه تو مانی و نه من(خیام)

بس تجربه کردیم در این دیر خرابات
با درد کشان هرکه در افتاد بر افتاد(حافظ)

این مثل در دوره ی صفویه، به شکل «با آل علی هر که در افتاد بر افتاد» حتی در مکاتیب سیاسی بسیار متداول بوده است.(دهخدا ، علامه علی اکبر؛امثال وحکم –ج ۱،تهران؛امیر کبیر، چاپ یازدهم، ص ۳۴۲)

اظهار عجز پیش ستمگر روا مدار (ز ابلهی است)
اشک کباب موجب طغیان آتش است(صائب)

تا نگرید ابر ، کی خندد چمن؟
تا نگرید طفل کی جوشد لبن؟ (مولوی)

تهیه و تنظیم: بخش سرگرمی.
منبع: مجله اینترنتی پارسی گو
درج مطالب مجله اینترنتی پارسی گو با ذکر منبع (www.parsigoo.com) بلامانع است.