معرفی بازی State of Decay + نقد و بررسی

مجله اینترنتی پارسی گو: بازی State of Decay یکی از بازیهای جذابی است که توسط Undead Labs ساخته شده است. این بازی مخاطب را به یاد سریال پربیننده و موفق مردگان متحرک می اندازد. در حقیقت، شما در شهری که زامبی ها آنرا احاطه کرده اند رها می شوید و باید برای خود پناهگاه بسازید؛ آنرا پیشرفت دهید و برای بقا تلاش کنید! با ما همراه باشید:

کسری نراقی در گیمفا درباره بازی State of Decay نوشت: تصور کنید سازندگان World of Warcraft در بلییزارد بخواهند یک بازی Open World خلق کنند که در آن باید به مبارزه با زامبی‌ها بپردازید. استدیو Undead Labs یک بازی با تم Survival horror خلق کرد که درون مایه آن را بقا و ترس نشکیل می‌دهد ولی این فقط قسمتی از درون‌مایه این بازی است.

• نام: State of Decay
• سازنده: Undead Labs
• ناشر : Microsoft Studios
• تاریخ انتشار جهانی : November 5, 2013
• تاریخ انتشار شمسی : ۱۴ آبان ۱۳۹۲
• سبک : Survival horror/open world
• مد ها : تک نفره
• موتور : CryEngine 3
• پلتفرم ها : PC / X360

بر خلاف اکثر بازیها در ژانر ترس و بقا که داستان و نحوه روایت، ارکان اصلی آن را تشکیل می‌دهند، در State of Decay بازی در برگیرنده داستان قویی نیست، چرا که بازی بدون هیچ صحنه سینمایی و مقدمه‌ای شروع می‌شود. بازی با شخصیتی به اسم مارکوس شروع می‌شود اما شنیدن داد و فریاد شخصی بنام Ed که برایو نجات جان خود از دست یک موجود عجیب تلاش می‌کرد. همه جا پر از موجوداتی شده است که تا به حال مارکوس هیچ کدوم از آنان را ندیده است. موجوداتی با نام زامبی که به هیچ کس رحم نمی‌کنند. با نجات یافتن Ed مشخص می‌شود که این شهر بازمانده هایی دارد که هنوز آلوده نشده و ما باید آنها را پیدا می‌کردیم.جریان بازی در ابتدا marcus و Ed را به سمت کمپی دفاعی، بنام تکاور در بالای تپه می‌کشاند که بازمانده هایی در آن تلاش می‌کردند از دست زامبی‌ها در امان بمانند.

نمایی از بازی State of Decay

شخصیت ما در ابتدا سردرگم، و نمی داند در این جهنم چه خبر است ولی سیل وقوع حوادث تلخ به او جهانی آخر الزمانی را نشان می‌دهد که زنده ماندن در آن سخت و با دیگر بازمانده‌ها گره خورده است. داستان ناگهانی شروع می‌شود و شما باید به کمک افراد زنده بروید و خود را از دست زامبی‌ها نجات بدهید، در بازی خبری از کات سکانس نیست و بیشتر حقایق در جریان بازی و صحبت با دیگر شخصیت‌ها مشخص می‌شود. همان طور که مشخص است بازی در زمینه داستان سرایی مشکلات زیادی دارد. پیشرفت در داستان بازی به صورت دوره‌ای باعث می‌شود با جهانی در حال تغییر و پویا رو به رو‌م ‌می‌شویم که بسته تصمیم شما به جلو پیش می‌رود، به همین خاطر حس شما از داستان بازی میتواند متفاوت باشد. در مجموع داستان بازی جنبه تکراری دارد و بسیار ضعیف کار شده است و بیشتر شما را به انجام گیم پلی هدایت می‌کند تا فهمیدن ماجرا.

State of Decay بازی است که با وجود شباهت‌هایی با عناوین دیگر چیزی دارد که خود را از بقیه بازیهای زامبی محور جدا می‌کند و آن سبک گیم پلی اش است که باعث می‌شود جذاب باشد. شما با یک بازی با تم survival horror و المان‌های اکشن ، RPG و محیطی SandBox رو به رو هستید. محیط بازی پوشیده از علف زار‌های نسبتا خشک، بوته‌های وحشی و درختان جنگلی با چشم اندازهای متفاوت است که در آن مزرعه، گاوداری، آسیاب، انبار، شهرک‌های مسکونی و …به صورت پراکنده به چشم می‌خورد و همین وسعت باعث عدم حس تکرار می‌شود. این یک دنیای پویا است که از سیستم روز و شب بهره برده و هسته اصلی گیم پلی آن بر اصل تشکیل گروه، ساخت پایگاه، مبارزه، مخفی کاری، فرار ، جستجو برای یافتن منابع و تصمیمات صحیح استوار است. این یک بازی خاص با حسی نو است که بر یک شخصیت خاص با قابلیتهای فضایی! و ویران کننده تمرکز ندارد و شما را به تشکیل گروه و سوییچ بین شخصیتهای مختلف آن تشویق می‌کند. تنهایی در اینجا با مرگ فاصله کمی دارد، پس باید بسته به تخصص مورد نیاز و قابلیت‌های متفاوت شخصیتهای بازمانده، آنها را عضو گروه خود کنید از طریق دوستی و جذب و برای ساماندهی و امنیت آنها اقدام به ایجاد پایگاه و ساخت حصار نموده و آن را هربار برای ایمنی بیشتر ترمیم کنید که در روحیه گروهی شما نیز تاثیر گذار است.

شما در بازی قابلیت‌های مدیریت یک گروه را نیز دارا هستید، مثلا می توانید در پایگاه خود آشپزخانه دایر کنید و با استخدام آشپز روحیه گروه را بالا ببرید، دکتر استخدام کنید و زخمی‌ها را مداوا کنید تا نمیرند، برجک نگهبانی تاسیس کنید و با استخدام تک تیر انداز امنیت پایگاه را بیشتر کنید و همچنین تاسیس خوابگاه برای استراحت، استخدام نجار ، باغبان و غیره و از طرف دیگر باید یادتان باشد که استخدام شخصیتهای شرور نیز در گروه شما، می‌تواند روحیه بقیه شخصیتها را بهم بریزد و برخی تصمیم به ترک گروه می‌گیرند. وسایل نقلیه در بازی در انوع و اقسام مختلف پیدا می‌شوند که با آنها می‌توانید به گردش در محیط بپردازید، زامبی‌ها را زیر بگیرید و با باز و بسته کردن در راننده آن را بر زامبی‌ها بکوبید که همگی می‌تواند لذت بخش باشد. ماشین‌ها هم از فیزیک و قدرت برخوردار هستند و در صورت آسیب زیاد، آتش می‌گیرند و منفجر می‌شوند حتی ممکن است با واژگون کردن ماشین، این وسیله نقلیه از بین برود که باعث می‌شود حتی با وجود در اختیار داشتن قدرتمندترین سلاح‌ها و ماشینها، باز هم احساس امنیت نکنید و این از زیبایی‌های بازی است.

این بازی به معنای واقعی نشان می‌دهد دوستان و گروه چقدر در بازی مهم هستند مثلا هنگامی که شما بدون تجهیزات لازم و شخصیتهای مناسب، برای انجام یک ماموریت اقدام می‌کنید، ممکن است باعث مرگ غم انگیز دوستانتان شوید و چیزی که این قسمت از بازی را جذابتر و واقع بین تر می‌کند اینست که مرگ شخصیتها بر خلاف بازیهایی مانند Resident Evil ، Left 4 Dead به معنای واقعی صورت می‌گیرد و دیگر هیچ راهی برای بازگشت و بارگذاری بازی وجود ندارد، این خود به ما نشان می‌دهد معقولانه تصمیم بگیریم و مثلا یک دکتر را برای مبارزه انتخاب نکنیم. شخصیتهای بازی، مانند انسانهای واقعی هستند،بعد از فعالیت زیاد و یا مبارزات طاقت فرسا،اکثرا زخمی، خسته و فرسوده می‌شوند، که برای بازیابی آنها می‌توانید، غذا، جای خواب و پزشک در اختیارشان قرار دهید.شما در این بازی باید برای یافتن منابع مختلف غذا، دارو، سلاح ، مصالح ساختمانی، مهمات، با ترس از اینکه زامبی‌ها همه جا هستند به جستجوی مکانهای مختلفی بپردازید، مانند فروشگاه‌های متروکه، پمپ بنزین، خانه‌های رها شده، مزارع، و درهای بسته زیادی که می‌توان آنها را شکست و وارد شد ، اما مواظب باشید ایجاد سر و صدا زیاد باعث تحریک زامبی‌ها شده به طوری که ممکن است سیل عظیمی از آنها به صورت دیوانه وار و حیوان صفت به سمت شما حمله ور شوند، و شما را مجبور به اتخاذ تصمیم دیگر مثل فرار یا انجام کارهای مخفیانه کند. مخفی کاری یکی از راه‌های کم دردسر تر است ولی حوصله سر بر است که خیلی از وقتها هم ممکن است جواب ندهد.

هر چند که در بازی شما یک شخص تا دندان مسلح و مجهز نیستید و به نوعی با یک سلاح سرد بازی را شروع می‌کنید، ولی با پیشروی در بازی و جستجو می‌توانید به طیف بسیار وسیعی از سلاح‌های گرم اسنایپر، شات گان و سلاح سرد مانند چوب بسکتبال، چاقو که تنوع آنها یک نکته مثبت محسوب می‌شود. سیستم مبارزه و جنگ در بازی بسیار ساده و مبتنی بر فشار دادن چند دکمه ساده است ولی باید برای انجام بهتر بازی ،آن را با دسته Xbox 360 اجرا کنید. زامبی‌ها در این بازی از لحاظ AI در سطح متوسطی قرار دارند ولی عکس العمل آنها بسیار سریع است. زامبی‌ها عمدتا با شکل و اندازه‌های گوناگون رو به روی شما ظاهر می‌شوند و اکثرا قابلیتهای متفاوتی دارند، برخی لاغر و سریع، برخی چاق و کند اما جان سخت و برخی چابک و قدرتمند هستند که سعی می‌کنند گروهی حمله کرده تا شما با یک استراتژی معین موفق به از بین بردنشان نشوید، در کل نقطه ضعف همه زامبی‌ها سرشان است که باید متلاشی شود.

سیستم رابطه کاربری جان کاراکتر چیزی نیست که با هر بار فرار یا درگیری اتوماتیک پرشود اگر ضربه بخورید مجروح می‌شوید و خون ریزی می‌کنید پس باید مراقب سلامت خود باشید و بعد از هربار از دست دادن خون خود را پانسمان کنید و بهبود ببخشید. با پیشرفت بیشتر در بازی، گروه شما قوی تر می‌شوند که هر شخصیت بر اساس ۶ مهارت و هر مهارت با ۷ ستاره رتبه بندی شده، مانند هوش، استقامت، تیراندازی. و شما را ترغیب به کسب تجربه بیشتر می‌کند مثلا دویدن زیاد، جستجو و شلیک با اسلحه به ترتیب باعث افزایش XP شما در استقامت، هوش و تیراندازی می‌شود که تاثیر زیادی در بازی خواهد داشت. ماموریتها اکثرا متشکل از پاکسازی یک منطقه از زامبی‌ها، دفاع از پایگاه خود، کمک به بازماندگان، جمع آوری منابع و کمک به سایر گروه‌ها است.برخی از ماموریت‌ها با توجه به شخصیت‌های بازی استادانه طراحی شده اند که اتفاقات جدیدی را فاش می‌کنند اما بسیاری از آنها به صورت پویا ایجاد می‌شوند که برای کسانی که به دنبال یک روایت مرکزی قوی هستند، ناامید کننده است.

مکانیزم گیم پلی بسیار گسترده و خیلی قابل توضیح نیست و نمی شود همه را شرح داد ولی با یک گیم پلی عظیم تر و پیچیده تر نسبت به عناوین دیگر دنیای زامبی‌ها طرف هستیم . کمپین بازی حالتی شاخه شاخه و انشعابی دارد که با وجود sandbox بودن، سعی می‌کند در یک خط موازی، شما را به سوی یک نتیجه گیری دلخواه سوق دهد. از مشکلات اصلی گیم پلی نیز عدم وجود بخش چند نفره آنلاین و Co-op است که با توجه به سبک بازی، می‌توانست جذابیت بازی را چندین برابر کند. و حتی ساعات گیم پلی را نیز بیشتر کند با در نظر گرفتن تمامی جنبه‌های گیم پلی می‌توان گفت این عنوان تجربه جدیدی را برای علاقه مندان به بازیهای زامبی محور ارایه می‌دهد که بسیار اعتیاد آور است و مدت زیادی یک گیمر را سرگرم خواهد کرد.

شبی ترسناک در بازی State of Decay

هرکسی نمی‌تواند با CryEngine 3 یک گرافیکی تکنیکی عالی را بیافریند و این بازی نیز از بی‌کیفیت بافت‌ها و مشکلات فنی رنج می‌برد. از نکات مثبت این بازی خلق دنیایی عظیم و پرجزیات و در عین حال پویا است به طوری‌ که سیستم روز و شب نیز در بازی نقش خود را ایفا می‌کنند در شب شما اسیر سیل عظیمی از زامبی‌ها خواهید شد. محیط بازی وسعت بسیار زیادی دارد ولی با این حال محدودیت‌های خاص خود را دارد و با وجود این وسعت دورنمای خوبی ندارد. افت فریم ریت مشکل اصلی بازی است که در بیشتر موارد آزار دهنده است. علاوه بر دیر لود شدن بافتها در هنگام رانندگی یا دویدن هم جزئی‌ از این مشکلات هستند با وجود استفاده از یک موتور گرافیکی قوی بافت‌های بی‌کیفیتی را در بازی شاهد هستیم. فیزیک بازی واقعا خوب کار شده است، ولی شاهد باگ‌هایی همچون گیر‌افتادن در یک مکان خاص هستیم.

گشت و گذار در محیط با وجود مناظر گوناگون بسیار لذت بخش است و سازنده‌ها سعی کرده اند از انواع آپشن‌های مختلف برای متنوع کردن جای جای این بازی بهره ببرند.طراحی ظاهری کاراکترهای بازی و زامبی‌ها تقریبا مناسب بود اما انیمیشن آنها در هنگام تحرک و استایل صورت آنها غیر طبیعی جلوه می‌کرد. یکی از نکاتی که ممکن است در بازی شما را آزار دهد این است که با وجود طیف وسیعی از سلاح هایی که با خود حمل می‌کنیم، آنها در کاراکتر شما قابل مشاهده نیستند. تنظیمات گرافیکی در نسخه PC بازی بسیار محدود است و شامل تنظیم اندازه تصویر و تنظیمات کلی برای ارتقا کلی گرافیک به سطح‌های Low, Ultra و معمولی است و چیز زیادی را شامل نمی‌شود. سیستم نور پردازی و سایه زنی در بازی، به دو صورت استاتیک و داینامیک بکار گرفته شده که بخاطر حالتهای روز و شب، میتوانست خیلی تاثیر گذار باشد. این قسمت از بازی با وجود برخی نکات مثبت، ضعفهایی نیز داشت،از بازتاب ناصحیح نور و تاثیراتش بروی اجسام گرفته تا کیفیت نه چندان مطلوب سایه‌های اشخاص، که در محیط‌های تاریک و شب بیشتر به چشم می‌خورد. با این حال برخی مشکلات گفته شده در اکثر بازیهای وسیع و دارای آزادی عمل زیاد وجود دارد اما در نگاهی کلی، گرافیک این بازی در سطحی متوسط قرارد.

ماشین سواری در یک محیط بزرگ در بازی State of Decay

Jesper Kyd آهنگسازی این بازی را بر عهده داشته که کارهای زیادی از او در عناوین Gears of War ، Assassin’s Creed و چندین و چند بازی دیگر شنیده‌ایم. او در پرداخت موسیقی State of Decay نیز نقش خود را به خوبی ایفا کرده است و چندین اثر او را در این بازی می‌توان شنید. آهنگهای بازی بیشتر ریتمی آرام دارند و در عین حال کاملا جذاب و منطبق با جو و هویت بازی ساخته شده که حکایتگر ترس نهفته در درون بازی است. کار صدا پیشگی شخصیتها در حد عالی نیست ولی بخاطر ازدیاد شخصیتها قابل توجیه است و کماکان حس ترس و همدردی در دیالوگ‌های آنها به وضوح حس می‌شود.با وجود چند باگ مختصر در این بخش افکت و صداگذاری بروی سلاح‌های گرم و سرد، با وجود تنوع بسیار قابل قبول بود اگر آن را با بازیهای بزرگ AAA مقایسه نکنیم. برخی وقتها سکوت شب با صدای پرندگان مرده خوار همراه است و ناله‌های بازماندگان، فریاد ترسناک زامبی‌ها را به دنبال دارد که باعث می‌شود دنیایی بی رحم در ذهنمان تداعی شود.کنترل بازی با دسته Xbox 360 خوب و روان است و خیلی زود به آن عادت می‌کنید ولی با کیبورد چنین نیست با سختی باید خود را به آن عادت دهید.

State of Decay یک باز نادر در سبک خود است که ساخت همچین عنوانی برای هر سازنده‌ای ریسک بزرگی است و به مانند بازی‌هایی مثل ZombiU دید متفاوتی به این سبک دارد. با وجود ضعف در داستان سرایی، مشکلات فنی در بخش گرافیک و نبود بخش چندنفره این عنوان هنوز هم تجربه‌ای متفاوت در این سبک را به علاقه مندان ارائه می‌دهد. (۵ رای, میانگین آرا ۸٫۰۰ از ۱۰)

منبع: مجله اینترنتی پارسی گو
درج مطالب مجله اینترنتی پارسی گو با ذکر منبع (www.parsigoo.com) بلامانع است.