آشنایی با اصطلاحات بازی ها برای هر گیمر امری واجب به نظر می رسد. قطعاً برایتان پیش آمده هنگام مطالعه یک نشریه مربوط به بازی های ویدیویی، با عباراتی مواجه شده باشید که از معنای آن سردر نمی آورید. شاید هم با دوستان خود یک دورهمی برگزار کرده اید و حین بحث جدی درباره سرگرمی مشترک خود، به دلیل نامفهوم بودن بعضی از کلمات، نمی توانید نظر دیگران را به درستی درک کنید.
آشنایی با اصطلاحات بازی ها
صنعت بازی های ویدیویی روز به روز در حال پیشرفت است و پیرو آن، برای توصیف یک سری از مفاهیم بشر بار دیگر دست به دامان مقوله ای به نام «زبان» شد تا برای ارائه درست، کلمات مناسبی را ادا کند.
کلماتی همچون لگ و یا AAA شاید چندین بار به گوشتان خورده باشد؛ حتی پیش آمده از این قبیل کلمات چند بار استفاده کرده باشید اما از مفهوم دقیق آن اطلاع ندارید.
این مسئله برای گیمرهای کامپیوترهای خانگی بیشتر ضروری است؛ سر و کله زدن با کلمات تخصصی کامپیوتر و تکنیک های گرافیکی شاید از حوصله افرادی که کنسول دارند خارج باشد؛ اما یک پی سی گیمر به این سواد جهت کار با کامپیوتر خود نیاز دارد.
در این مطلب، سعی شده تا کلماتی که در دنیای بازی های ویدیویی و کامپیوترهای خانگی گیمینگ از آن استفاده می شود را جمع آوری کرده و تا جایی که می شود، آن ها را تفسیر کنیم. چه یک گیمر حرفه ای باشید و چه تازه وارد دنیای رنگارنگ بازی های ویدیویی شده اید، این مطلب «شبه فرهنگ لغت» به شما در آینده کمک خواهد کرد.
مصادیق اصطلاحات بازی ها
AAA: به معنی یک بازی عظیم و خوش ساخت؛ البته هیچ سازنده ای نمی گوید که دارد یک بازی آشغال می سازد، پس معمولاً کسی نمی گوید بازی زیر AA (نه چندان بزرگ و خوش ساخت نسبت به AAA) توسعه داده است.
Abandonware: این کلمه مفهوم بسیار خوشایندی برای گیمرها دارد که متاسفانه از نظر قانونی بی معنی است. Abandonware به بازی های بسیار قدیمی گفته می شود که به صورت مجانی از طرف خود شرکت قابل دانلود است. سایت های قابل احترامی همچون GOG.com که این نعمت را از بازیکن ها گرفته اند، به بازی های ۲۰ سال پیش هم رحم نمی کنند. با پرداخت ده دلار ناقابل می توانید از یک عنوان تاریخ گذشته لذت ببرید. حتی دارندگان حقوقی بعضی از بازی ها، فکرشان را هم نمی کردند که موقع عرضه کسی از بازیشان راضی باشد؛ از آن طرف بازیکنان بعد این همه مدت برای دسترسی به این بازی باید پول پرداخت کنند.
Achievement: سیستمی که به میزان مهارت شما در یک بازی رسمیت می بخشد. فرضاً با بازی کردن ۵۰۰ مسابقه چند نفره یا پیدا کردن ۱۰۰ عدد کلاه، می توانید یک سری اچیومنت ها را باز کرده و به خودتان افتخار کنید. کلمه اچیومنت به معنای موفقیت است و به همین دلیل ناشران چنین نامی را برای آن گذاشتند، که اگر واقع بین باشید می بینید موفقیتی در کار نیست.
Action: یک ژانر گسترده و محبوب. معمولاً تحرکات زیادی در چنین عناوینی وجود دارد.
Adventure: بازی های به سبک اشاره و کلیک که اتفاقات آن در دنیاهای فانتزی و درگیر کننده رخ می دهد. دیالوگ های به یاد ماندنی، افسانه های جذاب و معماهای اعصاب خرد کن هر انسان عاقلی را وادار می کند که بیست دلار بردارد و به نزدیک ترین مغازه فروش بازی های ویدیویی برود. شک نکنید بعضی از کارهایی که در چنین عناوینی انجام می دهید، هیچ وقت در دنیای واقعی خود تجربه نخواهید کرد و همان ۲۰ دلار کلید رسیدن به زیباترین، بهترین و شاید احمقانه ترین تجربه های زندگی تان باشد.
Aimbot: یک چیت یا تقلب مخصوص که در بازی های شوتر از آن استفاده می شود. فرض کنید خود کامپیوتر عمل نشانه گیری را برایتان انجام دهد. جالب نیست؟
ARPG: مخفف عبارت Action RPG یا اکشن نقش آفرینی.
Assassin’s Creed: شرکت یوبی سافت برای شما آرزوی موفقیت می کند!
Autosave: بهتر است بگوییم به معنای زمانی که نباید کنسول یا کامپیوترتان را خاموش کنید. تعریف دیگر آن، دقیقاً زمانی است که چرخش یک آیکن را در کناره بازی می بینید و دیگر خیالتان راحت می شود. چه چیزی بهتر از آنکه یک بازی خود به خود اطلاعات مراحل را ذخیره کند؟
Avatar: شخصیت قابل بازی که ویژگی های جسمی و قابلیت هایش را خودتان انتخاب می کنید. معمولاً خالکوبی های عجیب غریب و چشم های ترسناک از ویژگی های بارز آواتار بازیکن ها است، خصوصاً در عناوین نقش آفرینی.
Beta: به کلمه Finished game مراجعه کنید.
Boss: از دشمنان سرسخت و معمولاً غول پیکر بازی که هوش و ذکاوت خود را، با قرار گرفتن در یک اتاقی که مخصوص کشتن آن طراحی شده، زیر سوال می برد. از آن بدتر، باس هایی هستند که نقاط ضعف خود را به راحتی در اختیار بازیکن قرار می دهند و می گویند:« مرا بکش!». با تمام این اوصاف، اکثر مواقع برای کشتن باس ها باید چندین بار ببازید و توسط وی مورد عنایت قرار گیرید تا قلق کشتن آن دستتان بیاید.
Buff: پیش آمده حین بازی، اطراف شخصیت شما یک هاله نورانی جریان دارد و روی عملکردش تاثیر مثبت می گذارد؛ عمل قرار دادن این تاثیر روی شخصیت Buff نام دارد. اگر این تاثیر روی عملکرد بازیکن تاثیر منفی بگذارد عمل Debuff صورت می گیرد؛ همانند زمانیکه سمی می شوید و یک هاله بنفش دورتان احاطه می شود.
Bullet Hell: از المان های یک بازی ویدیویی که منجر به پراکنده شدن تیر و موشک در سراسر صفحه نمایشتان می شود. هنوز معلوم نیست به چه دلیل از کلمه جهنم برای توصیف تیرهای بیچاره استفاده شده، اما اهالی فرهنگ و لغت ترجیح دادند که این گونه توصیف کنند.
Cheese: هر استراتژی در بازی که تا به حال توسط سازندگان تحلیل نشده و باعث برنده شدن بازیکن می شود. به لطف پدیده ای به نام اینترنت، «پنیر» ها به سرعت گسترش پیدا می کنند و بسیار هم خوشمزه هستند.
Checkpoint: همان چیزی که قبل رسیدن به آن چندین بار می میرید!
Cooldown: مدت زمانی که به شدت دپرس هستید و منتظرید تا عمل بعدی خود را انجام دهید. در بازی های نقش آفرینی بیشتر با آن سر و کار دارید؛ خصوصاً بعد زدن یک جادو یا حمله سنگین که در حالت استراحت قرار می گیرید و منتظر می مانید تا دشمنان در این فرصت دمار از روزگارتان در بیاورند.
Console: افرادی که کامپیوتر گیمینگ ندارند، مجبورند این چیز به نام کنسول را هر چند وقت یکبار عوض کنند؛ زمانی که اسباب بازیشان از رده خارج می شود.
CRPG: مخفف عبارت Computer Role Playing Game یا همان نقش آفرینی کامپیوتری. می توانید بازی های نقش آفرینی دست جمعی همچون دانجنز اند دراگونز را بدون وجود دانجن مستر، تاس، وسایل فیزیکی و صد البته دوستان خود بازی کنید.
Cover System: یکی از روش های نبرد در سبک شوتر که تمام نبرد در حال نگاه کردن جعبه یا دیوار هستید و به سمت هوا تیراندازی می کنید.
Crouch Jump: هنگام پرش دکمه Crouch یا خم شدن را فشار دهید تا به ارتفاع بالاتری برسید. شاهکار منطق و فیزیک، که در سری هالف لایف دیده می شود.
Class: تمام احتمالاتی که در جهان برای به خلق یک انسان وجود دارد، در بازی ها با چند الگو یا همان کلاس محدود شده اند. اوضاع به حدی وخیم است که خانم ها آرزو داشتند که زره یا آرمور مناسب برای آن ها درنظر گرفته می شد.
Closed beta: یک مدت زمان کوتاه که سازنده ها بازی خود را به طرفداران عرضه می کنند، و با این قول که تمام مشکلات و باگ های بازی را هنگام عرضه جهانی برطرف می شود، سر آن ها را شیره می مالند.
Cutting Edge: صفتی است که برای کامپیوترهای گیمینگ به کار می برند. از آن مدلهایی که شاید هیچ وقت پول کافی برای خرید آن را نداشته باشید.
Cutscene: صحنه هایی از بازی که داستان در آن توضیح داده می شود. متاسفانه اکثر آن ها باید از بازی Cut یا حذف می شدند
Difficulty Level: در اکثر بازی های ویدیویی از شما پرسیده می شود که کدام درجه سختی را انتخاب کنید. معمولاً تعریف سختی و چالش از دید بازیساز با گیمر فرق دارد و سو تفاهم های بسیاری در محفل گیمر ها رخ می دهد؛ که آیا بازیسازان از بیماری سادیسم رنج می برند یا خیر. البته عناوینی همچون دارک سولز، رسماً اعلام می کنند که می خواهند شما را زجر دهند و از این بابت ۶۰ دلار از شما پول می گیرند.
Double-Jump: یک جرزنی در قانون فیزیک، که چنان در دنیای گیم باب شده که نبود آن تعجب آور است.
DLC: مخفف عبارت Downloadable Content یا محتوای قابل دانلود که در بعضی از رسانه های گیم ایران، بسته الحاقی نیز ترجمه می شود. یک بازی را به بخش های مختلف تقسیم کنید و هنگام عرضه چند قسمت از آن را بردارید و مدتی بعد از مشتریان بخواهید که برای بقیه قسمت ها پول پرداخت کنند. چه حقه تجاری زیرکانه و کثیفی.
Dungeon: مکانی پر از هیولاهای مختلف و گنج های قیمتی که اتمسفر آن به سلول های زندان بی شباهت نیست. هنوز نامشخص است که Dungeon ها به چه دلیل و توسط چه کسانی ساخته شده است. به هر حال نمی توان از نعمت گشت و گذار کردن و جمع آوری آیتم های باارزش گذشت.
DRM: مخفف عبارت Digital Rights Management که در واقع یک عمل پرهزینه و بحث برانگیز برای جلوگیری از دزدیده شدن بازی های ویدیویی است؛ مثلاً فرض کنید که برای انجام یک بازی شما مجبورید همیشه به اینترنت وصل باشید یا مسائلی از این قبیل که زمانی سر و صدای بازیکنان را در آورده بود. DRM باعث می شود نان و آب افرادی که بازی های کپی انجام می دهند، مدتی تعطیل شود. معمولاً بعد یک الی دو هفته انجمن برادران هک و پایرت، از این مانع می گذرند.
گردآوری و تنظیم: پارسی گو
منبع: پی سی گیم به نقل از دیجیاتو